De oorspronkelijke betekenis van coach is rijtuig, een rijtuig met één of meer paarden ervoor. Als menner heb ik meermaals op de bok gezeten, soms zelf de teugels in handen, regelmatig naast iemand begeleidend. Een coach is in mijn ogen iemand die opgeleid is en in staat is om de ander te begeleiden op zijn route. Vertrouwen, afstemming, autonomie zijn hierbij onontbeerlijke eigenschappen van de coach. De coach is in staat om te diagnosticeren en dit om te zetten in een behandelplan, elke ontmoeting weer.
In mijn aanpak spelen die kennis en ervaring mee. Echter belangrijkste voor mijzelf is het werken in het hier en nu, intuïtief, nieuwsgierig, niet wetend. Zo komt de gecoachte bij zijn vragen, bij zijn eigen route. Ooit zei een Engelsman: “I’ve got good news and I’ve got bad news. Het goede nieuws is je hebt maar één of twee thema’s in je leven, het slechte nieuws is, je hebt ze de rest van je leven.”
Aanpak
Ik coach het meest op thema’s als:
- omgaan met de impact, assertiviteit, profilering en macht van jezelf en van anderen.
- omgaan met de verwachtingen van jezelf en met je eigen energie en overtuigingen.
- omgaan met complexiteit, conflicten en weerstand en je eigen behoefte aan control.
- anderen begrijpen en het leren kennen van hechtingsstijlen.
- leiden, sturen en ontwikkelen van mensen.
- afgrenzen en consequent zijn in relaties.
- als leider kwetsbaar durven zijn, twijfel en onzekerheid toelaten zonder aan kracht te verliezen.
Coaching kan op twee manieren. De eerste is een kortdurend traject gericht op het oplossen van een concrete vraag of omgaan met een bepaald dilemma. In de regel voeren we een vier tot vijf gesprekken van anderhalf uur waarin we direct aan de slag gaan, aangevuld met kortere telefonische gesprekken of beeldgesprekken waarin we samen de voortgang volgen en tot afronding komen.
De tweede manier is een serie gesprekken met een langere tussenliggende periode, waarin we ingaan op thema’s die op dat moment voor jou belangrijk zijn. De thema’s raken levensvragen of psychologische patronen en waar je als coachee een sparring- of gesprekspartner zoekt of indien de werk of privé omgeving minder geschikt is voor dit soort gesprekken.
Kwaliteit
Ik heb mijn beroepsopleidingen gevolgd bij Phoenix (Transactionele Analyse, NLP, Familie- en Organisatieopstellingen en Rouwbegeleiding); bij Piet Weisfelt (Coachen tot de Kern, Liefdesenergie, Omgang met weerstand, Groepsdynamica); Functional Fluency, Systeemkunde, Verwaarloosde Organisaties (UVA) en de laatste jaren bij het ISVW (Filosofisch practicus, Interculturele filosofie, Visie ontwikkeling, Socratisch gespreksleider en Begeleider Moreel Beraad).
Socratisch coachen gaat over het scheppen van een ‘Tijdelijke Autonome Zone’ voor de coachee. Een vrije ruimte waarin alles onderzocht en gevraagd mag worden. In zo’n Tijdelijke Autonome Zone heb je de kans om je automatismen te onderzoeken; die ingesloten gewoonten, denkbeelden, overtuigingen, die je (ongemerkt) belemmeren of vooruit stuwen. Deze sluit aan bij Guided Discovery. Dit is anders bij Changing Minds waarbij een vooropgesteld doel wordt nagestreefd en de coach vooral vragen stelt, die naar dat doel leiden. Het risico van die aanpak is dat je deuren sluit voor informatie, die tot andere, betere oplossingen en inzichten kan leiden. Guided Discovery is meer open, gaat meer over het denken over je eigen denken.
Naast jaarlijkse opleidingen ben ik actief in een aantal intervisiegroepen en jaren voorzitter geweest van een klachtencommissie van een coach beroepsgroep. Als vrijwilliger zet ik mij actief in voor de PUM (uitzending senior experts naar ontwikkelingslanden) en ben ik lid van de commissie ethiek voor de PUM.
